دانیــال یـه دنیـــاست

هفته ای که گذشت سختترین هفته عمر من و گل پسرم بــود "خدایــا از بیماری ها و گرفتاریهای بد به تو پناه میبریم که تو یاور پناه آورندگانی" دانیال ازصبح پنجشنبه تب کرد و هی زیاد و زیادتر شد و دکتر و دکتر و دکتر ... تا شنبه شب که اسهال و استفراغم اضافه و بدنش دِهیدراته شد و در بیمـــارســتان بســـتری سه شب بستری بود و در این مدت بدنش دونه های قرمز رنگی بیرون ریخت که با توجه به آزمایشات که علائمی از عفونت نداشتن اوضاع و احوالش حاکی از ویروس روزئولا بود که واگیره و اسهالش که خوب نمیشد. دیدن احوال پسر همیشه شادم با حالت بی حالی تو بیمارستان اونم حوالیه تولدش و بی خوابی ۵روزه ام و مریضیه خودم هم که مضاف شده بود بسیار افسرده ام کر...

خـــوب ببینیم این دفعه دیگه چی بابای آقا دانیال رو هیجانی کرد و باعث شد از ذوقش داد بزنه و دانیال جان بترسه چیـــز خاصی نبــودا فقط خیلی قشــنگ بود آقا دانیال به حالت زانوی خم روی پاهاش نشسته بود کــــه... ناگهان بدون هیچ تکیه گاه و کمکی ازجاش بلند شد و روی پاهاش وایساد برای اولـــین بـــار هیچی دیگه یه دفعه ای بلند شدن ایشون همانا و از ذوق داد زدنه باباشم همانا  خیلی صحنه جالبی بود حیف که قابل عکس گرفتن نبود. معجزه زندگیم دوستت دارم😘 و بازهم خدایــا سپــاس🙏

امشب خاله رقیه جونم اومده بود خونه ما و کلی با دانیال دوست شده بود و باهاش بازی کرد و کلی استیکر طبیعی واسش گذاشت و کلی خندیدیم الهی خدای مهربون به حق همین روزا به زودیه زود دلشو شاد کنه و یه نی نی خوشمزه نصیبش کنه ...

این آقا دانیـــاله که اولیـــن آرایشگاهشو به سلامتی و با خــاطره خـــوش همراه با بابایی مهربونش رفت و واقعا هم پسر خوبی بود اصلا اذیت نکرد فقط اینکه کمی از سشوار ترسید. الهی فدای تار موهاش بشم😍😘 مبــــارکت باشه زیباترین هدیـــه خــــدا ...